Vanmiddag las ik een buitenlands artikel over openlijk uitkomen voor je beroep. In veel landen is prostitutie nog niet gelegaliseerd. Afgezien van de stigma’s loop je het risico te worden gearresteerd als men weet dat je sekswerker bent. Daarnaast werd vermeld dat meiden die met geweld te maken krijgen niet naar de politie stappen uit angst te worden uitgelachen of niet serieus genomen te worden. Er bestaat nog steeds de gedachte dat je er om vraagt op het moment dat je seksuele diensten tegen betaling aanbiedt. Nu moet ik toegeven dat ik zelf op momenten waarop dat een overweging was er ook voor koos om de politie te mijden.

Als je op die manier denkt kun je je ook afvragen wat wereldwijd de ophef is over geweld tegen politieagenten of hulpverleners. Laat ik even vooropstellen om misverstanden te voorkomen dat ik dit absoluut afkeur. Eigenlijk denk ik zo over elke vorm van onnodig geweld. Maar in vergelijking met het eerdergenoemde zou je ook kunnen stellen dat ze er bewust voor kiezen om in risicovolle situaties terecht te komen waarin geweld vaak voorkomt. Uiteraard willen ze slechts de orde handhaven of hulp verlenen aan slachtoffers.

Sekswerkers willen ook alleen maar een dienst verlenen die voortkomt uit een zakelijke transactie, een reguliere verkoop. Waarom dan beweren dat we erom vragen om mishandeld te worden. Daar vragen we nooit om. Sterker nog, als we een tijdje ons vak uitoefenen ontwikkelen we de vaardigheden om geweld of escalatie van geweld te voorkomen. Mensenkennis en tactische benaderingen zijn technieken die we onszelf aanleren. Tenslotte bestaan er nog geen hbo-opleidingen tot sekswerker.

‘Je kunt ervoor kiezen om een dubbelleven te leiden’

Als we met pensioen gaan kunnen we nog altijd aan de slag als mental coach, psychotherapeut, NLP-trainer of maatschappelijk werkster. Al zullen we niet moeten vertellen waar we de vaardigheden hebben opgedaan.

In Nederland en enkele andere landen is prostitutie of sekswerk inmiddels wel legaal. Voor bepaalde situaties blijkt dat echter niet echt een verschil te maken. Behalve dan dat je misschien niet gearresteerd zult worden voor het uitoefenen van sekswerk. Nog steeds zijn er banken en instanties die niks met je te maken willen hebben als je persoon te linken is aan prostitutie. Iets dat volgens mij veel sekswerkers gemeen hebben is hun overlevingsdrang dat is ontstaan door vele jaren voor jezelf moeten opkomen. Dus met een beetje creativiteit, improvisatie en overtuigingskracht – dat is immers ons werk – kun je een heel eind komen. Het enige dat rest is het gevoel van gediscrimineerd  te worden door je eigen volk. Iets dat we grotendeels naast ons neerleggen omdat we het niet ons leven willen laten beheersen.

Wat ik persoonlijk moeilijker vind is het privé-leven. Door als sekswerker aan de slag te gaan scheidt je wel het kaf van het koren wat betreft je vrienden en kennissen. Je kunt ervoor kiezen om je werk compleet verborgen te houden en een waar dubbelleven te leiden. Vaak kies je dan pro-forma een beroep uit dat je gebruikt om vragen uit je omgeving te beantwoorden. Zo zijn er veel verpleegsters. Handig vanwege de nachtdiensten. Maar ook serveersters, bar of cafe personeel, of administratieve medewerkers op kantoren waar nooit iemand van gehoord heeft. Of je hebt er een klein, vaak freelance, baantje bij en vertelt erover alsof het je hoofdinkomen is.

‘Minder dan een handvol wisten van mijn keuze’

De andere optie is om er openlijk voor uit te komen. Natuurlijk kun je kiezen voor een combinatie waarbij je alleen open bent bij je inner circle, of dat je alleen je familie afschermt. In mijn beginperiode wisten minder dan een handvol vrienden van mijn keuze. Niet iedereen was enthousiast maar echte vrienden accepteren je om wie je bent en niet om wat je voor werk doet. Nu had ik het geluk dat mijn beste vrienden destijds ook open minded waren en niet onbekend met de erotische scene. Waarschijnlijk was dat geen toeval.

Naarmate de tijd vorderde en ik een steeds groter deel van de dag met werk bezig was werd het moeilijker. Met mijn familie had ik al jaren ervoor het contact verbroken omdat ik het beu was aan hun standaard te moeten voldoen. En nog steeds spreek ik ze niet afgezien van hier en daar een berichtje via online kanalen. Interesse in wat ik doe hebben ze sowieso niet. Wel schijnen ze zich steeds af te vragen hoe ik mezelf staande weet te houden ondanks hun minachtende verwensingen – die overigens niks met sekswerk te maken hadden – vlak voordat ik het contact verbrak.

Waar ik erg aan moest wennen is dat vrienden en kennissen buiten mijn inner circle mij weliswaar niet openlijk veroordeelden, maar mijn werk niet als werk leken te beschouwen. Zo was er weinig begrip voor dat ik er vaak niet bij was in de avonduren. Of dat ik vaak uitnodigingen afsloeg omdat ik moest werken. Begrip was er wel voor degenen die in een of andere nachtdienst werkten.

Er werd dan vaak gezegd: “Doe niet zo ongezellig en kom gewoon langs, dan ga je toch gewoon een keer niet werken!”. Voor een keertje was dat natuurlijk geen punt maar op den duur ging me dat irriteren. Als ik ze dan uitnodigde om overdag wat te gaan doen of bij me langs te komen dan kreeg ik steevast te horen: “Nee, dan kan ik niet! Je weet toch dat ik werk!”. En als ik dan op mijn beurt zei “Dan ga je toch gewoon een keer niet werken!”, dan werd daar boos op gereageerd.

‘Dan ga je toch gewoon een keer niet werken!’

Waarom is het dan wel zo vanzelfsprekend dat ik vrij neem als men wil afspreken? Als zij een dag vrij nemen dan worden ze, in tegenstelling tot sekswerkers, tenslotte gewoon doorbetaald. Blijkbaar denkt men dat ik niet serieus werk en dat het gewoon een soort van obsessieve hobby is. Sommigen schijnen zelfs te denken dat ik helemaal nooit werk en een luizenleventje leid omdat ze wel zien dat ik een huis en auto heb en op vakantie ga.

In mijn optiek ben ik gewoon een zelfstandig ondernemer die een zaak runt met inachtneming van alle geldende regels hier in Nederland. Ik zorg voor reclame en marketing van mijn diensten, customer relations, management, boekhouding, logistiek en planning. Ook als ik niet op escortpad ben besteed ik tijd aan het op orde houden van de zaken. Daarbij weet ik niet weken van te voren hoe mijn agenda eruit komt te zien en moet dus ten allen tijde flexibel zijn. Slechts weinigen zijn overgebleven die mijn werk en levensstijl volledig begrijpen en respecteren.

Wat ook altijd moeilijk is, is dat je leuke ervaringen nooit kunt delen. Niet alleen vanwege het taboe op je werk maar voornamelijk vanuit het oogpunt van discretie. Praten over klanten of over de gesprekken die je hebt gevoerd is uit den boze. De kwaliteit van je dienst valt en staat daarmee. Een gouden regel die geen uitzonderingen kent.

‘Beginnen met sekswerk is makkelijk. Volhouden is een ander verhaal’

Na vele jaren overal omheen draaien, of met cryptische omschrijvingen de waarheid wel vertellen zonder te onthullen, was ik het echt spuugzat. Ik kreeg niet het idee dat ik tegen iedereen aan het liegen was over mijn werk, maar dat ik tegen mezelf aan het liegen was. Een klein stemmetje in mij ging steeds heftiger protesteren. Intussen heb ik jaren met succes in mijn eigen levensonderhoud voorzien en de vrijheid gecreëerd om ook af en toe leuke dingen te doen en een leuk leven te leiden zoals ik dat graag wil. En daar ben ik eigenlijk best trots op. Het ging steeds meer steken dat ik mezelf, althans voor mijn gevoel, steeds naar beneden moest halen om maar de ware aard van mijn werk verborgen te houden. Dat moest maar eens stoppen.

Nou, het idee was leuk. Het bleek moeilijker te zijn dan ik dacht in mijn klaarblijkelijke naïviteit. De wereld is er nog niet klaar voor. De pogingen om niet geschokt te reageren waren bijna amusant te noemen. Een enkeling reageerde leuk of neutraal. Sommigen krijgen spontaan medelijden met je of kijken ineens alsof je een besmettelijke ziekte hebt. Wat wel leuk was zijn de momenten waarop je gesprekspartner ineens opleefde en je voorzichtig toevertrouwde dat ze het zelf ook ooit gedaan hebben. Meestal hadden die personen al vermoedens.

Toch blijven er situaties waarin je het beter voor jezelf kunt houden omdat het gewoonweg in je nadeel gaat werken. Beginnen met sekswerk is makkelijk. Het volhouden is een heel ander verhaal.