Seks als product
‘Seks voor plezier’ is voor velen al een verwerpelijk concept. ‘Seks voor plezier voor geld’ is daar een soort overtreffende trap van. Aan het begin ga je er in mee om het schimmige karakter in stand te houden en om niet meteen de hele veroordelingspolitiek over je heen te krijgen. Misschien is het ook wel een deel van de mystiek. Iets dat stiekem of ondeugend is en dan ook nog met seks te maken heeft wekt per definitie nieuwsgierigheid. In een samenleving waarin het onderwerp ‘seks’ nog steeds een hoog giechelgehalte heeft, houdt men het vaak voor zichzelf. Tegelijk zorgt een stukje saamhorigheidsgevoel ervoor dat men wel openlijk afkeur uit voor mensen die taboeloos met seks bezig zijn of het zelfs als product behandelen.
Erotiek is nog steeds wereldwijd een miljarden-business en zelfs het internet is er door groot geworden. Vibrators en ergonomisch verantwoorde designerdildo’s staan tegenwoordig tussen de huishoudelijke artikelen in alledaagse winkels waar ouders gerust hun kroost langs de schappen laten rennen. Geld verdienen aan seks lijkt meer te worden geaccepteerd. Ok, dat seksspeeltjes nu ook in kringloopwinkels opduiken is misschien een stap te ver.
In de marketing, reclame en media weet men ook al lang dat seks bijna synoniem is aan geld. Geen omroep laat de kans onbenut. Zelfs de preutse EO lijkt opgegeild door de seksgerelateerde kijkcijfers en de bijbehorende aandacht die de ogenschijnlijke controverse teweeg brengt. En dan nog het fenomeen reality-tv waarvoor het publiek zich en masse voor hun flatscreen scharen om hun verslaving aan suggestieve pseudoporno te bevredigen. Waarom? Om te zien welke seksuele spanningen er nu weer ontstaan en wie er samen voor de publiek verborgen camera betrapt worden tijdens een nummertje.
Seks als product lijkt dus acceptabel. Maar als je het in de pure vorm verkoopt dan is het ineens verwerpelijk. De tegenhanger is dan misschien het rookverbod waaronder het strafbaar is om een joint te roken, maar prima is als je pure wiet zit te paffen.
Uitbuiting
De anti-hoeren-coalitie schroomt geen middel om het verwerpen van prostitutie tot in den treuren op te dringen aan het volgzame publiek. De oppositie wordt onderdrukt of zelfs niet eens gehoord. Als je seksuele handelingen verricht tegen betaling dan kun je blijkbaar per definitie niet zelfstandig verantwoord denken of ben je handelingsonbekwaam. Je zou kunnen zeggen dat we beschermd moeten worden tegen onszelf. We zullen het Amerikaanse onderzoek dat verhoogde cognitieve functies constateerde bij oversekste ratten maar even niet ter sprake brengen.
Waarom kunnen sekswerkers zich dan wel inschrijven als zelfstandig ondernemer en een vergunning aanvragen verhoogd met de kosten voor de BIBOB beoordeling waardoor het totaal op een schandalig bedrag uitkomt. Uiteraard mag je niet stellen dat je de verdiensten van de eerste 20 à 30 klanten mag inleveren bij de overheid zodat je met hun zegen naar hartenlust seksuele handelingen mag verkopen. Ik herinner me mijn protest bij de verantwoordelijke ambtenaar over de hoogte van het bedrag, dat voor een zelfstandige escort even hoog is als voor een seksinrichting. Zijn wederwoord luidde dat ik rustig met mijn vergunning nog 25 meiden aan het werk mocht zetten.
Jezelf blootgeven tegen betaling is dus blijkbaar acceptabel want dat kan onder de noemer kunst vallen. Actrices die er exponentiële bedragen voor vangen worden op handen gedragen. Het probleem ligt dus bij het benaderen van seksuele handelingen als product. Het toelaten hiervan spekt echter wel de overheidskas en geeft menig politicus extra media aandacht dat handig is voor het leven na de Haagse politiek. Het vizier wordt nu mede gericht op de klant die steevast hoerenloper wordt genoemd om geen enkele kans onbenut te laten. Het feit dat we als zelfstandig ondernemer dezelfde status hebben als de detaillist om de hoek die goedkope kleding voor het hele gezin verkoopt, of de telefoonwinkel die inspeelt op de hedendaagse schermpjescultuur, doet niet ter zake. Toch voorzie ik een ritje in een rood/blauw gestreepte MPV van het merk ‘probleemdiesel’ als we voor eerdergenoemde zaken flyers verspreiden aan potentiële clientèle waarin we ze wijzen op een mogelijk strafbaar feit als ze een trendy outfit of mobiel kopen dat mogelijk door gedwongen kinderhanden in elkaar is geprutst.
Therapeutisch neuken
Anders wordt het als hoerenlopers niet meer kunnen lopen. Dan hebben we het ineens over seksZORG. Dan is seks ineens een eerste levensbehoefte en ben je geen hoer maar dienstverlener met mogelijkheid om te promoveren tot sekscoach na het verrichten van zoveel diensten. Dan hoef je je ook niet meer door de overheid te laten uitkleden en hoeft je tot-‘zorgbehoevende’-gebombardeerde-klant niet bang te zijn dat je het misschien niet leuk vind om met je goede been in het verkeerde bed te stappen. Ze kunnen zelfs gesponsord worden vanuit een persoonsgebonden budget zodat ze met goedkeuring van de gemeente sekszorg kunt inkopen. En als dat nog te plat is dan noemen we het gewoon verwenzorg. Je hoeft echter niet te proberen om als ex-commercieel sekswerker te gaan solliciteren voor de functie van sekszorgverlener want zelfs dan ben je als gestigmatiseerde (ex-)hoer persona non grata.
Geef een reactie